شاعرانه

از همان کودکی ات مشق نبرد آموختی

اذن میدان که ندادت، مثل شمعی سوختی

بین نخلستان که دستانت ز تن افتاده بود

چشم مجروحت به سمت مهد اصغر دوختی

تا که تیری نا امیدت کرد از باز آمدن

بر زمین افتادی و جان را ز تن بفروختی

یا اخا گفتی برادر با سر آمد پیش تو

جان او را با حریق داغ خود افروختی

------------------------------------

آذر 1389 /  محرم 1432