حبیب و غریب

 

دوباره حرف حبیب است و قصه، قصه‌ی سیب

سروده‌ای ز کسی که حبیب بود و غریب

 

ز دور دست محبت تکان تکان می‌داد

و بود خنجر دوری همیشه‌اش در جیب

 

مرا ز غصه ‌ این قصه رنج وافر داد

به خویش می‌زد از این ماجرا فقط آسیب