یار سفرکرده

از شربت عشق تو، شیرین بشود کامم

بی ماه رخت آقا، کی راحت و آرامم؟

ای سایه ی تو بر سر، نوری به همه دنیا

بازآ که دگر تنگ است، از دوری تو دل ها