پای دل

 

اگرچه پای زمینم نمی رسد به حرم

خدا کند که به پای دلم مرا ببری...

 

آینه

 

هیچ کس ثانیه ای حال مرا درک نکرد

جز من و آینه و آنکه در آن آینه بود...

 

فتنه

روزی به تیری کور خواهم کرد

آن فتنه های پر فریبت را

 

با مردمان شهر خواهم گفت

مکر دو تا چشم نجیبت را...

 

 

شب آرزوها

تو آرزوی منی و جز این به سینه نباشد

که بین این همه من سهم آرزوی تو باشم

 

یاسین

تو را به واژه چنانی که هست نتوان گفت

چنان که اول «مریم»... چنان که در «یاسین»...

 

 

 

چشم عاشق کش

دارد جنون چشم‌هایت می‌کشد من را

بر لب اعوذ بالله از این چشم عاشق کش

درد من... درد تو...

ما دو تا روح نبودیم، دو تا جسم که هیچ

درد من درد تو هم بود؛ ولی حالا... نه!

عطر تو

لحظه‌ای از یاد تو غافل نگردد خاطرم

با تمام جاده‌ها عطر تو همراه من است...

حرف جدایی

گرفته رنگ سیاه فراق شام وصال / دوباره حرف جدایی، فصال دوری، درد

قلم دوباره به تاب و تبی‌ست شورانگیز / که روی دفتر دل حک کند چنین: برگرد...

زمان لعنتی

تو رو زودتر دیدمت اما چه سود

توی حاصلش تفاوتی نبود

من تو قلب تو می‌موندم بی رقیب

«اگه این زمان لعنتی نبود»