خداحافظی

 

این غزل رو تقدیم می کنم به بچه های خوب دبیرستان رشد، که سه سال، شبانه روز با هم بودیم و برادرانه، کنار هم عمر سپری کردیم و حالا، دست روزگار، دارد ما را به خواندن غزل خداحافظی مجبور می کند:

 

سلامی به سردی وقت خداحافظی

 

به تن دارم این دفعه رخت خداحافظی

 

 

 

نگردی مبادا مکدر ز حال فراق

 

تکان دادم از دور دست خداحافظی

 

 

 

چرا کار ما عاقبت شد چنین غصه دار

 

رسیدن به گفتار سخت خداحافظی -

 

 

امام درس های عاشقی

السلام ای نور در نور آفتاب

السلام ای نور چشم بوتراب

 

السلام ای ششمین شمس ودود

ای که هستی علت بود و نبود

 

السلام ای مذهبت آیین ما

ای گدایت دیده ی مسکین ما

 

لیلاتر از لیلا...

عشق را با دیدنت معنای دیگر یافتم

دل ز کف دادم ولی بهتر ز بهتر یافتم

 

باختم هرچند هستم را به پای چشم تو

من قمار خویش را بی عشق ابتر یافتم

 

مستی ام را شکر چون چشمان من را باز کرد

قد رعنای تو را از سرو سرتر یافتم