آشنای دلتنگی

دل می برد ز دست دو عالم لوای تو

آقای من تمام دو عالم فدای تو

 

من از ازل گدای در خانه ی توام

چشمم همیشه بوده به فضل و عطای تو

 

یک جلوه ای نما و جهان را به هم بریز

هستی آسمان و زمین مبتلای تو

 

بهانه

 

وقتی حواس من به پرم گرم می شود

یعنی به هر بهانه سرم گرم می شود

 

پایان روزهای بهارست و نرم نرم

دارد هوای دور و برم گرم می شود

 

حتماً زمان صحبت با تو رسیده است

کم کم دهان نوحه گرم، گرم می شود

 

مولای آفتاب

ما را در آسمان تولا رها کنید

در راه عشق آل پیمبر فدا کنید

 

کوری چشم دشمن مولای آفتاب

ما را غلام حضرت هادی صدا کنید

 

نام نقی سرآمد اسماء عالم است

هر کس جز این سروده از آدم سوا کنید

 

شرح ماتم

حالا که قصه ی ما شرح ماتم است

پس این قباله خاطره ای از محرم است

 

« کشتی شکست خورده ی طوفان کربلا » ¹

ساحل نداشت که داغش دمادم است ²

 

---------------------------------------

1-  کشتی شکست خورده ی طوفان کربلا

     در خاک و خون فتاده به میدان کربلا

 

محتشم کاشانی

 

2-  بهمن 1390

نمک گیر روضه

ما سال هاست نمک گیر روضه ایم

از ابتداست نمک گیر روضه ایم

 

در اقتصادخانه ی ارباب عالمین

این سهم ماست، نمک گیر روضه ایم

 

-----------------------------------

بهمن 1390

دوباره جمعه

دوباره جمعه و این دیده آسمانی شد

دوباره صفحه ی ذهنم پر از نشانی شد

نگاه سوی چه باشد که ناگهان با اشک

دو چشم پر ز معاصیم جمکرانی شد

-----------------------------------------------

دی 1390 /  صفر 1433

بی سوادی محض

 

بدون عشق تو دلدادگی ندارد سود

" سه نقطه " های خیالم نسیم یاد تو بود ¹

 

" سواد آینه " ام بی سوادی محض است ²

اگر ز دست محبت نمایی ام مردود

 

شکسن خورده ی " طوفان واژه ها " گشتم ³

خودت بگو که چه بود از تألمت ⁴ مقصود

 

فدای سرت

دستت فدای سرت، نفست که هنوز هست

چشمت فدای سرت، نفست که هنوز هست

 

حتی دگر که مشک پاره شد و شد قامتم کمان

رایت ¹ فدای سرت، نفست که هنوز هست ²

 

------------------------------------------

1-  علم ، پرچم

 

2- مهر 1390 / ذی القعده 1432

بساط ماتم

« دریا به چشم گریه کنان تو شبنم است

یعنی که هرچه گریه برایت کنم کم است » ¹

دارد بساط ماتم تو می شود به پا

ماهی دگر به ماتم ارباب عالم است ²

-------------------------------------------- 

1- تضمین؛ اما نام شاعر برای بنده مجهول است.

2- مهر 1390 / ذیقعده 1432

ودیعه ی جنت

از کربلا ودیعه ی جنت مرا نصیب

از عطر یار شمیم محبت مرا نصیب

 

گفتا چرا به غصه نشستی به آه و اشک؟

گفتم سرشک دیده ز هیئت مرا نصیب

 

------------------------------------

آبان 1390 / ذی القعده 1432