شاعرانه

می سازمت روزی به دست خویش، می دانم

من پای حرفی که زدم، ای عشق! می مانم

یک روز در صحن و رواقت ای حریم حزن

من مطمئنم که زیارت نامه می خوانم

می آید آن روزی که این نامرد مردم را

-  وهابیان پست -  را از شهر می رانم

شور عجیبی دارد آنجا از علی گفتن

من یاعلی گویانم و عازم به میدانم

آه ای بقیع! ای اعتبار غربت شیعه

تا روز مرگم از غمت رنجور و حیرانم

می آید آن روزی که مثل مرقد مولا

دارم من از ایوان طلایت شعر می خوانم

--------------------------------------

تیرماه 94 -  شوال 1436

اجرای همین شعر در محفل ادبی بهشت (هیئت الرضا ع): ببینید