شاعرانه

روبروی دو قبله‌ی چشمت

ساعتی غرق ربنا بودم

خیرگی ذکر «لا اله» م بود

شک ندارم که با خدا بودم

دو سه ساعت نگاه و اشک و سکوت

می‌سرودم تو را، عیارم را

من چگونه به واژه بسپارم

این سلوکی که با تو دارم را؟

تو همانی که هرچه غم دارم

در حضور تو می‌رود از یاد

وقت لرزیدن زمین دلم

کوه صبر تو درس یادم داد

پدرم! ای همیشه حُسن و حَسَن

پدرم! ای علی ترینِ وجود

در دلم هیچ کس، به قدر نَفَس

به خدا مثل تو نخواهد بود

نذر تو می‌کنم به طُرفه‌ی چشم

همه‌ی دارم و ندارم را

همه‌اش را خُب، از خودت دارم

بین این مردم اعتبارم را

ربنا آتنا که تا هستم

ز دلش بار غصه بردارم

تا همیشه به عزتت سوگند

پدرم را عزیز می‌دارم

---------------------

اسفند 99 - شعری تقدیم به پدر عزیزم در روز پدر

ببینید: اجرای همین شعر در شب شعر مجازی "شهرستان ادب": کلیک کنید