شاعرانه

من رستم دستان ایران رو

باور نمی‌کردم تا روزی که

چشمم به عکس یک شهید افتاد

عکس شهید نوجوونی که

تو دوره‌ی ظلم ستم شاهی

پای وطن تا پای جون وایساد

هر لحظه تو این خاک رستم خیز

می‌جوشه خون توی رگ مردم

این باور قلبای حساسه

ما نوجوونا مرد میدونیم

عشقِ به خاک و جون دادن واسه‌ش

نه پیر نه جوون نمی‌شناسه

تو دل آسمونا، حک شده نام ایران

حک شده اسم نوجوونای خوبش

مثل فهمیده پاشو، مثل لندی تو آتیش

نام ایرانو رو سینه بکوبش

فرقی نکرده حس و حال ما

ما هم به وقت یاری میهن

سرباز امر مقتدامونیم

امروز پرچم رو به ما دادن

ما هم شبیه حاج قاسم‌ها

پای علم با عشق می‌مونیم

دشمن بدونه نوجوونیم و

عشق حسینه تو وجود ما

هر روز ما همرنگ عاشوراس

ما پیرو امر ولی هستیم

با رهبری از جنس عاشورا

فردای دنیا توی دست ماس

نسل سلیمانی یعنی هر روز

تو سینه‌ی هر دهه هشتادی

گل می‌کنه فریاد هم عهدی

این عشق ما رو می‌بره تا نور

تا لحظه‌ی دیدار... تا خورشید

پای رکاب حضرت مهدی

ما همون نسل پاکیم، که تو گهواره ها هم

مهر سربازی زدن رو دلامون

نوجوونیم اگرچه، اما دنیا بدونه

می‌درخشه نور حق تو دلامون

---------------------

مهر 1400

موسیقی: عرفان یاملایی

تهیه شده در استودیو نجوا

اجرای گروه سرود میعاد {اصفهان}

صوت قطعه | کلیپ تصویری (اجرا در صدا و سیمای استانی)