اعتراف

 

اومد شب قدر

شب گدایی

شب فغان و ناله از، درد جدایی

بنده ی آلوده منم، تو هم خدایی

تو هم خدایی

 

اومدم اعتراف کنم چیکارا کردم

منو آوردی که بفهمم غرق دردم

 

من اومدم که دستمو خودت بگیری

یه کاری کن با نا امیدی برنگردم

 

الهی العفو

 

تهیه شده در استودیو نجوا

کلیپ صوتی | کلیپ تصویری

 

کامل این شعر را در اینجا بخوانید

درد بی دلی

دارد زمان رفتن تو می رسد علی

تو می روی و می شکند قلب من ولی

 

تو می روی و سهم من از رفتنت شود

خون جگر، دو دیده ی تر، درد بی دلی

 

-------------------------------------

مرداد 1390 /  رمضان 1432

سحر نوزدهم

کاش با رفتن او جان ز تن ما می رفت

و روان ها به هوای او ز دنیا می رفت

 

سحر نوزدهم بود که از سمت زمین

نور از روی علی تا سوی بالا می رفت

 

حلقه ی در که دلش شور علی را می زد

خوب دانست که او به پیش زهرا می رفت

 

انتقام زهرا (س)

دلم میخواد دوباره وا بشه آسمونا

جور بشه بال پرواز به سمت کهکشونا

 

دلم میخواد که من هم راهی جبهه ها شم

مثل همه شهیدا برا حسین فدا شم

 

تو لحظه ی شهادت ذکر لبا حسین بود

آرزوی دلاشون بین الحرمین بود¹

 

امون از دل زینب

آسمون دلش گرفته، گمونم میخواد بباره

دلشو تو دست بگیره، هر کی امشب بیقراره

 

توی کوچه های کوفه، تو یه خونه ی قدیمی

وقت افطار سر سفره، سفره ای خوب و صمیمی

 

یه بابا مهمون امشب خونه ی دختر کوچیکه

اما از کارای بابا، دل دختر، تیکه تیکه