خدای تو

طبع نالایق من بهر ثنای تو شکفت

گل امید به امید وفای تو شکفت

 

من کجا، شعر و ثنای تو کجا؟ می دانم

آن چه گفتم ز لب لعل خدای تو شکفت

 

-------------------------------------

1388

خواب ماندم

تو رفتی و منم بی تاب ماندم

هراسان در تب گرداب ماندم

 

نکردم ساعتم را کوک آن وقت

به تقدیر الهی خواب ماندم

 

---------------------------

1388

دم نزنم

امروز نشد که عقده ای وا بکنم

افسوس که بین سینه گم شد سخنم

 

تصمیم گرفته ام که چون گذشته ها

حرف از همگان بشنوم و دم نزنم

 

-----------------------------------

آبان 1388

ادعا

خسته ام از دعایی که می کنید

دلگیرم از ادعایی که می کنید

 

در انتظار ظهور من فقط منم

کافیست خدا خدایی که می کنید

 

----------------------------

آبان 1388 / ذی الحجه 1430

به پای دوستی

امان از بی عمل حرفی که گفتیم

عجب از غصه ای کز سینه رفتیم

 

به پای دوستی زنجیر بستیم

ولیکن بی وفایی را شکفتیم

 

-------------------------

آبان 1388

این می کُشدم

اینجا کسی به یاد تو نیست، این می کشدم

قلبی در انجماد تو نیست، این می کشدم

 

فریاد ناله ای که شنیدی چه فایده

این ناله را مراد تو نیست، این می کشدم

 

-------------------------------------

آبان 1388 / ذی الحجه 1430

غروب جمعه

غروب جمعه آمد و شما هنوز غایبی

دوباره ای عزیز من! به شهر ما نیامدی

 

دوباره انتظار من برای جمعه ای دگر

خدا کند که گُل کنی، غنچه ی باغ احمدی

 

-----------------------------------------

آبان 1388 / ذی الحجه 1430

آماده می شوم

شعری دلم ز پس پرده خوانده است

این ماجرا به دلم غم نشانده است

دارم برای سینه زدن آماده می شوم

یک اربعین به عزای تو مانده است

----------------------------------------------

آبان 1388 / ذیقعده 1430

بعد صد سال

بی غم عشق تو آقا به خدا میمیرم

تا ابد در کنج هیئت در غل و زنجیرم

« بعد صد سال اگر از سر قبرم گذری

من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم »

----------------------------------------------- 

آذر 1388 / محرم 1430

به گوش می رسد

کم کم صدای ماه محرم به گوش می رسد

کم کم نوای ماتم و غم به گوش می رسد

 

دارم برای ماتمت آماده می شوم

کم کم ندای شاه دو عالم به گوش می رسد

 

از ابتدا همه حاجت گرفته اند

گویی دعای حضرت آدم به گوش می رسد