خیلی دلت می‌خواهد انگار
من باز دنبال تو باشم
مثل همیشه شاد باشی
من گرم احوال تو باشم
خیلی دلت می‌خواهد این را
که در سکوتی بین ما دو
من باز مشتاق تو باشم
من در طلب باشم، ولی تو...
انگار با خود فرض کردی
من یک گدا هستم تو هم شاه
سهم تو کاخ اشتیاق است
سهم من بیچاره هم آه
از دیدنت شد ناامید این چشم بارانی
چشمی که حالش را نمی‌فهمی نمی‌دانی
اینقدر دوریم از هم اینجا در دل تهران
انگار من در چین و تو ساکن در ایرانی
من در ریاضی رتبه‌ی چندین هزار اما
تو رتبه‌ی زیر صد کنکور انسانی
برای من همه‌ی زندگی فقط این است
که لحظه لحظه نفس در هوای تو بکشم...
فصل‌ها می‌رود از گردش دوران به گذار
پس کجا مانده در این دور خزان فصل بهار؟
نو به نو می‌شود این ثانیه‌ها داغ فراق
دم به دم می‌رود از سینه‌ی عشاق قرار
خبری نیست چرا زانکه خبرها همه اوست؟
ز چه رو پس ننشیند گل امید به بار؟
