شاعرانه

گفتا چه غمی بر کمر افتاد که بشکست؟
گفتم که غم عشق خرابم بنموده

گفتا ز چه باران به روی رخت نشسته؟
گفتم غم دوریست که آبم بنموده

گفتا که چرا چنین شدی واله و شیدا؟
گفتم که نگارم به نگاهی جوابم بنموده

گفتا که چه باک است ز بی مهری معشوق؟
گفتم که غم و غصه همین است؛ هلاکم بنموده


رو سوی دل عاشق و دیوانه ی مهتاب
گفتم غم دلدار و نگاهش کبابم بنموده

درماندگی ام یک خم ابروی نگار است
گویی که برایم جگرم عزم مماتم بنموده ¹

انگار نگارم دل از این عشق بریده
دست از من رسوا کشیده ست و رهایم بنموده

ای عشق نگارم چه بدیده ز من زار
کز جمع محبان چنین خار و سوایم بنموده

اشک است رفیق و همدم "رضی" و گوید ²
ای وای نگارم به نگاهی جوابم بنموده ³