شاعرانه

میان سینه دوباره تپش تپش غوغاست

سرور لم یزلی از کران دل پیداست

دوباره زائر یاسم، از عطر او مستم

شبیه باغ پر از گل مزار او زیباست

همیشه مرقد چشمم ز نور او روشن

تمام آینه هایش نشانه ای ز خداست

گره زدم دل خود را به دست دامانش

امید قلب ملولم شفاعت فرداست

خوشم که غیر ارادت نگفته ام چیزی

رضی خوش آن نفسی که به یاد او برخاست

-------------------------------------------

اسفند 1388 /  ربیع الاول 1431 -  مشهدمقدس