شاعرانه

حالا که رفتی با غمت باید بسازم

پای تو دل را بیشتر باید ببازم

حالا که رفتی باید از خود رو بگیرم

بی خود ز خود، از تو خودی دیگر بسازم

باید به فکر لرزش زانوم باشم

دارد نشسته می شود ذکر و نمازم

در ناز بودم، دوری ات را یادم آمد

ناگاه دیدم از فراقت در نیازم

« سبحان ربی » بر لب اما در خیالم

ساز فراقت را به نجوا می نوازم

گفتم سه بار « الله اکبر » تا بدانی ¹

با یاد تو شد جمع آخر جانمازم ²

------------------------------

1-  تکبیر پایان نماز

2-  شهریور 1392 /  ذی القعده  1434