مرداد من!
پنجشنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۲، ۱۱:۱۹ ق.ظ
من با تمام قلب خود احساس کردم
انگار بی تو غرق در اندوه و دردم
بودم بهار اما بدون توست چندی
لبریز از پاییز و پر از برگ زردم
آری، نفس های مرا گرما تو بودی
برگرد ای مرداد من! چندیست سردم
من موجی از یاد توام که چند وقتیست
با صخره ی داغ فراقت در نبردم
من التماس از چشم هایم بهر باران
جز از برای داغ دوری ات نکردم
ای شمع شب های من پروانه سیرت!
انگار باید باز هم دورت بگردم
دیگر ندارم تاب وزن بار هجران
وزنم شکست و آخر این قصه مُردم...
-------------------------------------
آبان 1392
بودم بهار اما بدون توست چندی
لبریز از پاییز و پر از برگ زردم
درسته که شعر هست ولی اگرآرایه ها تو شعر به واقعیت نزدیک تر باشه یا نیم نگاهی به واقعیت داشته باشه قشنگ تره. اولین چیزی که از خوندن شعربالا برام سوال شد این بود که بهار- مرداد - پاییز چه ربطی به هم دارن.(مرداد ماه وسطی تابستون هست . چطوری بهار بدون مرداد لبریز از پاییز میشه؟ ) البته اسم شعر هم "مرداد من" هست که باز نفهمیدم چرا مرداد من؟ چون شعر به این شکل در اومد این اسم رو گذاشتید یا نه؟
ولی در کل زیبا بود