شاعرانه

آقا! منم، آیا تو من را می شناسی؟

این نوکر غرق محن را می شناسی؟

آقا! منم، آن که برایت سینه می زد

آیا غلام سینه زن را می شناسی؟

یک عمر از داغ تو مشکی بر تنم بود

این نوکر مشکی به تن را می شناسی؟

آقا! نگو با تو غریبم، من غریبم

تو نوکر دور از وطن را می شناسی

آری منم، آری منم، الحمد، الحمد

تو ناله و فریاد من را می شناسی

***

گویی شنیدم دخترت با خواهرت گفت:

عمه! تو این خونین بدن را می شناسی؟ ^{1 و 2}

------------------------------------

1-  به خدا سوگند فراموش نمی کنم که علیا مکرمه زینب (س) دختر علی (ع) را که بر بدن حسین (ع) با آوازی حزین، و قلبی غمگین ناله می زد:

« وامُحَمَّداه، صَلّی عَلَیکَ مَلائِکَةُ السَّماء؛ هذا حُسَینٌ بِالعَراء، مُرَمِّلٌ بِالدِّماء، مُقَطَّعُ الأعضاء... »

ای رسول خدا، که فرشتگان آسمان هماره بر تو سلام و درود می فرستند، این حسین است که به خون خود آغشته شده و اعضایش قطعه قطعه گردیده...

راوی گفت: به خداسوگند، زینب کبری (س) با این سخنان سوزناک دوست و دشمن را بگریاند. سپس سکینه خاتون (س)، جنازه ی پدر خود را در آغوش کشید...

لهوف -  سید بن طاووس؛ اواخر مسلک دوم

2-  آبان ماه 1392 -  محرم الحرام 1435

* انتشار این سروده توسط پایگاه اینترنتی عمارنامه: کلیک کنید