شاعرانه

فارغ از تمام هیاهوهای عروض و قافیه، فارغ از دعواهای شاعرها برای رعایت هجای کوتاه و بلند و کشیده...

این شعر درد دل ماهایی ست که 30 دی ماه، سیاه ترین روز زندگی امسالمان بود. روزی که خون شهریاری ها لگد مال شد...

دشمن برای جنگ آمد، ایستادیم

ما شیشه و او سنگ آمد، ایستادیم

با لشکری خونخوار و تا دندان مسلح

رنگین و رنگارنگ آمد، ایستادیم

دنیا به ما می گفت ماهی  قرمزِ تنگ

رفت و به زور چنگ آمد، ایستادیم

می خواست این کوه چو آهن پس بیافتد

با تیشه و با زنگ آمد، ایستادیم

فهمید بر این شیشه سنگش بی اثر بود

با حیله و نیرنگ آمد، ایستادیم

می خواست رنگ چهره ی ما سبز باشد

با فتنه ای از رنگ آمد، ایستادیم

امروز نه، دیروز نه، هر روز آمد

هر ساعت و هر زنگ آمد، ایستادیم

حالا اگر صد بار دیگر هم بگویند

دشمن برای جنگ آمد، ایستادیم ...

-----------------------------------

آذرماه 1392