شاعرانه

وقتی میان ما خدا اصل وصال است

دوری دل ها تا ابد فرض محال است

گفتی « سلااااام » و در تحیر ماندم آن روز

اینگونه رسم الخط برای من سوال است

من از جنوب قلب خود دیدم که پایم

سمت دو تا چشم تو راهی شمال است

چشمان تو چشمان آدم نیست والله

چشمان تو زیباتر از چشم غزال است

دنیای من با بودنت عین بهشت است

دنیای من با بودنت جنت مثال است

ما را نباشد با عزیزان حرف پیکار

از ما به روی دشمنان تیغ جدال است

من با تو نه، با خویش قهرم چند وقتی

دنیای من درگیر اوهام و خیال است

باید سراغ سیب سرخ عاشقی رفت

وقتی رسید، اما نه آن وقتی که کال است

من را اگر حبس ابد تعریف پرسند

می گویم این دلدادگی.... گرچه دو سال است

اما ز من موی سپیدی گشته حاصل

این عمر رفته نوش جان او؛ حلال است

ماه مرا این روزهای اول ماه

تصویری از ابروی او، مثل هلال است

در آخرین بیتم دوباره می سرایم

حتی تنفس بی تو ام فرض محال است

------------------------------

دی 1393