شاعرانه

رهبرم! امر نما جان برود، میمیرم

به اشاره ات نفس قطع شود، میمیرم

وای از آن دم که دلت ناله ی غربت بزند

به خدا اگر دلت ناله کند، میمیرم

                  --------

گر پس از فوت نبی دست علی را بستند

و اگر پهلوی زهرا به لگد بشکستند

از غریبی علی بود که همراه نداشت

این چنین قلب امیر دلمان را خستند

                  --------

بزنی پلک به فرمان تو جان می بازم

سپری از بدنم نزد عدو می سازم

فاطمه درس ولایت به من آموخته است

عشق حیدر شده آوازه ی این پروازم

-------------------------------------

خرداد 1388 -  بعد از نماز جمعه تاریخی 29 خرداد