دوباره روضه...

 

« دوباره روضه‌ی تلخ اسارت زینب ¹ »

دوباره روضه‌ی سنگ و شکایت زینب

 

دوباره روضه‌ی شاهی به روی خاک و به خون

دوباره روضه‌ی گودال و قامت زینب²

 

----------------------------------------------

1-  دوباره روضه‌ی تلخ اسارت زینب

     مرور متن کتاب شرافت زینب

 

وحید قاسمی (رقیه خاتون)

 

2- آذر 1389 /  ذی الحجه 1431

بوریای پاره

رسید ماه محرم دلم دوباره گرفت

دلم ز دیدن آن بوریای پاره گرفت

 

به نام نامی دلبر دوباره شور تو را

شکسته قلب نحیفم به یک اشاره گرفت

 

-------------------------------------

آذر 1389 / ذی الحجه 1431

واویلا

رسید نامه ی طوفان سرشت واویلا

خدا دوباره ز ماتم نوشت واویلا

 

صدای مرثیه ای از دلم به گوش آید

که شمر بر روی سینه نشست واویلا  ^1و2

 

-----------------------------------

1-  وَ الشِّمرُ جالسٌ عَلی صَدرِک: و شمر بر روی سینه ی تو نشست.

فرازی از زیارت ناحیه مقدسه

2-  آذر 1389 /  محرم الحرام 1432

خانه زاد

ما از ازل گدای در خانه ات شدیم

خود یک نظر نمودی و دیوانه ات شدیم

 

تو شمع گشته ای که دل مهر نشکند

باعث شدی که ما همه پروانه ات شدیم

 

کل فرشتگان همه اقرار می کنند

ما نیز مست باده و پیمانه ات شدیم

 

شهید حق نما

سلام من به تو الا شهید حق نما حسین

الا تو عشق عالمین، عزیز کبریا حسین

 

جهنمی ترین کلاغ رو سیاه تو منم

بیا دمی به این کلاغ خود نظر نما حسین

 

مرا امید یک نگاه تو همیشه باور است

توسلم به دست با کرامت شما حسین

 

عشق ولایتی

من در تلألؤ تو تسلا گرفته ام

از تو نشانه های تولا گرفته ام

 

من سرخوشم که حکم غلامی و نوکری

از دست با کفایت لیلا گرفته ام

 

هر دم که نام تو به سر ذهنم آمده

راهی ز فرش تا سوی بالا گرفته ام

 

آقا جان

مرا به نوکری ات کن قبول آقا جان!

تو را به جان علی و رسول آقا جان!

 

به روسیاهی خود اعتراف دارم من

تو خود کن آیه ی رحمت نزول آقا جان!

 

تمام قافله ها رد شدند و من ماندم

رها کنم ز بلای عدول آقا جان!

 

باده ی جانانه

قسمت این بود که ما نوکر میخانه شویم

تا ابد در به در باده ی جانانه شویم

 

خود بگو جان دو عالم به چه قابل دارد

آن زمانی که قرار است که دیوانه شویم

 

-------------------------------------

1388

رشته ی محبت

 

گویی کسی اسیر دل ما نمی شود

در این دل خراب کسی جا نمی شود

 

از هر طرف که ما برویم اندر این زمین

کوهی امیر چشم و هویدا نمی شود

 

با اینکه هر نفس طلب مهر می کنیم

یک ذره از محبت پیدا نمی شود

 

سال شما

ارباب! تمام نفسم مال شماست

ارباب! دلم همیشه دنبال شماست

 

پرواز من از کوی تو آغاز شود

امید من از روز ازل بال شماست

 

فرمود مقام رهبری یک سالی

امسال به یمن عشر غم سال شماست ¹