صنعت مداحی

باسمه تعالی

صنعت مداحی از زمان امام صادق (ع) تبلور پیدا کرد. در واقع مدیحه خوانی و مرثیه از آغاز خلقت رواج داشته است. اولین مرثیه خوان نیز جبرئیل امین است آن زمانی که بر آدم (ع) روضه ای از مصیبت اباعبدالله الحسین (ع) را بازگو نمود. لکن نمود و نمایان شدن آن، از زمان رئیس مذهب جعفری، آن هم با برگزاری مراسمات خاص، واقع گشت.

در معنای لغوی، مداحی یعنی مدح کسی را گفتن. لکن در زمینه ی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) که خاصه امروز، مداحی به مدح این خانواده اطلاق می شود، ابواب گوناگونی را ایجاد کرده است. در واقع آن هدفی که از این کار، مد نظر اهل بیت (علیهم السلام) بود، بوجود آورنده ی این انواع بود. در جلسه ای که دعبل، شاعر اهل بیت (علیهم السلام) در حضور امام رضا (ع) در دربار مأمون (علیه العنه) مرثیه ای از مصائب وارده به اهل بیت (علیهم السلام) را می خواند، امام رضا (ع) بیتی به آن اضافه فرمود که مضمون آن بیان ظلمی که در آینده نیز توسط مأمون (علیه العنه) به ایشان می شود، بود.

انقلاب و عاشورا

بسم الله الرحمن الرحیم

 

در جست و جوی مطلعی انقلابی، به این سخن گهربار بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی (ره) رسیدم و آنگاه بود که خویشتن را فارغ از دغدغه های آغاز قلم یافتم و به همین دلیل فاتحه ای خواندم بر روح پر فتوح رهبر کبیر انقلاب:

‹‹ این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است. ››

امام خمینی (ره) در این کلام خود به رابطه ی گسست ناپذیر میان حرکت عظیم سید و سالار شهیدان و پابرجایی دین مبین اسلام اشاره کرده اند و در کلامی دیگر بسیار زیبا، تمام آنچه امروز از دین برای ما مانده است را از قیام سید الشهدا در عاشورای سال 61 هجری بیان فرموده اند: ‹‹ ما هر چه داریم از محرم و صفر است ›› . به راستی اگر در چنین روزی امام حسین (ع) بر علیه ظلم و ستم بنی امیه به پا نمی خاست و الگویی بسیار کامل برای تمام آزادگان جهان نمی گشت، امکان این که امروز هنوز هم ظلم و ستم بی جواب بماند و هیچ عملی علیه آن انجام نشود بسیار بالا بود و این سبب آن می شد که باز هم جوامع در خفت و خواری به سر برند و طاغوت را بی هیچ پاسخی رهایش گذارند تاهر ظلمی که دوست داشته باشد را بر آنها به ارمغان آورد.

امام (ره) و رهایی تن

بسم الله الرحمن الرحیم

آزادی؛

آزادی، رهایی روح خدا از تن است؛ همان چه که در روز خلقت در انسان به ودیعه نهاده شد و روزگاری نیز از او باز ستانده خواهد شد. اما این آزادی بدان معنایی که ما امروز در گستره ی تفکر خود قرار داده ایم نیست؛ بلکه این آزادی، چنین مرزهای کوچکی را کنار می زند و به وسعت بی نهایت، قلمرویی تشکیل می دهد که بعید از ذهن است؛ حتی بعید از وهم.... اما این آزادی که از آن سخن میگوئیم چیست که مانند قلب تسخیر شده ی اولیاء الله، قلعه های قلب عالم را فتح نموده است؟

چینی شیدایی

 

 

 

دلم از غصه ی ایام چون پروانه ی پر بسته می ماند

گرفتار هوای یک اتاق خالی و دربسته می ماند

 

سکوتی بر لبم جاریست چون آرامش پیش از پریشانی

نمی دانم دل طوفانی ام تا چند سال آهسته می ماند

 

به روی شانه ی هم می نشانم سنگ های باور خود را

نمی دانم که این دیوار می ریزد و یا پیوسته می ماند ¹

 

فرماندهی عشق

بی غم عشق در این ورطه چه بی مقداریم

هرچه داریم اگر، از غم لیلا داریم

 

قوت باده ی عشق است چنین کرده به ما

ما مگر بار غم دوست توان برداریم؟

 

ما به عشق است که احیا شده آزادیمان

ورنه از صنع خداوند فقط جانداریم

طاقتم طاق شد

سخنی گفتم و آتش به دل خویش زدم

که خدا خسته ام و کاش رسانی مددم

 

زندگی باده ی تلخی شده، کافیست خدا!

کاش رؤیای خوشی تا دم مرگم بردم

 

طاقتم طاق شد، آسودگی ام برهم ریخت

کی شود تا که بچینند به رویم لحدم

 

همیشه حسن

 

همیشه نام شما بر زبان من جاری

شما میان دلم جای ویژه ای داری

 

ز لطف نام کریمت شبیه ابر بهار

به شوره زار دل من همیشه می باری

 

طراوت نفسم گوشه ای ز لطف شماست

اگر وجود مرا مال خود بپنداری

 

میروم، اما...

میروم اما دلم را پیش تو جا می گذارم

این دل غمدیده را تنهای تنها می گذارم

 

می روم اما برای بازگشتن پیشت آقا

سفره ی حاجات خود را همچنان وا می گذارم

 

من برای با تو بودن ای امام مهربانی

روی قلب سنگی ام با لطف تو پا می گذارم

 

سلسبیل صفا

در آسمان نگاهم یگانه خورشیدی

شب سیاه بلا را صباح امیدی

 

« به غمزه مسئله آموز » کل استادان ¹

اگرچه خط ننوشتی، تو عشق می دیدی

 

درخت رحمت تو سایه گستر عالم ²

تو نخل پر ثمر بوستان توحیدی

 

پیر راه عشق

سه ساله است ولی پیر راه عشق است او

تمام عمر درگیر راه عشق است او

 

اگرچه زخمی و مسدوم طعنه ها شده بود

که گفته است زمین گیر راه عشق است او؟

 

تمام قافله دربند مهر او بودند

درست مثل پدر میر راه عشق است او