بیا تا برویم

آستان رو به روی ماست، بیا تا برویم

دل من غرق تمناست، بیا تا برویم

 

»هر که دارد هوس کرببلا بسم الله « ¹

منتظر حضرت زهراست، بیا تا برویم ²

 

----------------------------------------------

1- این شعر که در چاووش خوانی هاى کاروان هاى مسافر کربلا خوانده می‏شد، برگرفته از کلام امام حسین‏ علیه السلام هنگام خروج از مکه و ... (لینک مطلب)

 

2-  آبان 1387/ ذی القعده 1429

 

محرم

سخن این مرتبه آغاز با تو

بده بالم پر پرواز با تو

 

تمام آسمان رنگین کمان است

میان سینه ها ماتم عیان است

 

شده آغاز هر مشقی به نامت

همه، از جمله شاهان هم غلامت

 

منم جوونم

بازم دلم گرفته، هوای گریه داره

میخواد برای ارباب، بارون بشه بباره

میخوام که با سرشکم، دریا برات بسازم

تموم زندگیمو، آقا به پات ببازم

« میون این همه نور، نور حسینو عشقه

شور میزنم به سینه، شور حسینو عشقه "

امشب

سخن آغاز می گردانم امشب

برایت روضه ها می خوانم امشب

سرودی از فضای بی کسی، غم

سخن از غصه های می رانم امشب

دوباره آمدم بهر انابه

قبولم کن خدا! مهمانم امشب

مرا چه غم

 

برای آن که خیالی گناه دارد، نه

برای من که گنه کارم و خطا کارم

 

تو برتری ز توهم، تو برتری ز خیال

تو برتری ز هر آنچه به چنته ام دارم

 

منی که در دم غفلت که نه، به هر وقتی

گناه کرده ام و بند قید تکرارم

 

مبدأ و مقصد

دلم از غصه ات یارا! کباب است

ببین حالم ز هجرانت خراب است

 

مرا در کوی خود جانا! بده راه

گرفتن دست تنها را ثواب است

 

الا ای صاحب و منجی عالم!

چرا بین من و رویت نقاب است؟

 

امون از دل زینب

آسمون دلش گرفته، گمونم میخواد بباره

دلشو تو دست بگیره، هر کی امشب بیقراره

 

توی کوچه های کوفه، تو یه خونه ی قدیمی

وقت افطار سر سفره، سفره ای خوب و صمیمی

 

یه بابا مهمون امشب خونه ی دختر کوچیکه

اما از کارای بابا، دل دختر، تیکه تیکه

 

چه این دنیا، چه آن دنیا

بیا ای یوسف زهرا دمی بر من نظر بنما

بیا دیگر سحر گردان شب تاریک هجران را

الا ای صاحب عالم که دل در بند زلف توست!

« چه دشوار است پیمودن به هجران تو منزل ها » ¹

سحر، افطار، هر لحظه، به هر محدوده ای باشم

« ز داغت آن چنان گریم که ماند ناقه در گل ها »²

مطلع پنهان

دیگر بنما پیدا این مطلع پنهان را

بشنو سحری یکدم فریاد غریبان را

ای ماه شب یلدا! کافیست خسوف تو

دیگر سحری باید شام دل ویران را

« دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی »¹

این حرف قدیمی شد خواندیم ز بس آن را

مدح حضرت عباس (ع) - بند ششم

سقای حسین بن علی یاور زینب

در سماء احسان و وفا یگانه کوکب

فخر مرتضی در صف پیکار و شجاعت

وانکه قامت سرو قدش کند قیامت

امید حسن، پناه کلثوم و سکینه

مغموم ز ماجرای خون بار مدینه