ماه محرم

صد شکر که لایق عزایت گشتم

دل سوخته ی کرببلایت گشتم

با آمدن ماه محرم گویی

مدهوش نوای نینوایت گشتم

------------------------------------

آذر 1387 / ذی القعده 1429

ماتم تو

همه شب تا به سحر ناله کنم از غم تو

داده عزت به من بی سر و پا ماتم تو

دگرم صبر چه حاصل که عزا برپا شد

بار دیگر شده قسمت که شوم خادم تو

-----------------------------------------------

آذر 1387 / ذیقعده 1429

خدایا!

الهی صحبتی آغاز کردم

به نامت دفترم را باز کردم

 

پریدن ها به امداد تو ممکن

تلاطم ها به فریاد تو ممکن

 

ثمن بخشی گدای بی نوا را

جدایی افکنی اهل ولا را

 

سلسله گیسو

ای گل فاطمه شرمنده ی رویت هستیم

جملگی مست ز صهبا و سبویت هستیم

 

« ما گدایان به در خانه ی شاه آمده ایم »

بهر یک گوشه نگه دست به سویت هستیم

 

سال ها در به در دشت و بیابان بلا

ما به دنبال تو و تربت کویت هستیم

 

کوفه میا

 

مسلم میان کوفه، تنها و دیده گریان

در ذکر سجده گوید، کوفه میا حسین جان

 

اینجا برای زینب، سنگ است نقل مجلس

آقا حذر کن از این، مهمانی پریشان

 

بازار انس و الفت، خالی ز مشتری شد

اما شلوغ گشته، بازار نیزه داران

 

برخیز

برخیز به عشق شاه عالم، برخیز

ساکت منشین، بجوش هر دم، برخیز

گویی « خبر آمد خبری در راه است » ¹

از راه رسد ماه محرم، برخیز ²

----------------------------------------------

1- خبر آمد خبری در راه است

    سرخوش آن دل که از آن آگاه است

مرحوم محمدرضا آقاسی

2- آبان 1387 / ذی القعده 1429

غروب

 

 

 

آری غروب امروز قدری تیزتر بود

جام بلا و غصه ها سر ریزتر بود

 

خورشید روی نیزه و افلاک بر خاک

گویی که چشم آسمان ها نیز تر بود

 

این حُرم خورشید است یا گرمای آتش؟

انگار صبر خیمه ها لبریزتر بود

 

کعبه ی دل ها

عمری اندر همه دم با غم تو درگیرم

بر در خانه ات ای یار نگر زنجیرم

« کربلا کعبه ی دل هاست خدا می داند » ¹

گر بماند به دلم حسرت آن می میرم ²

-----------------------------------------------------

1- کربلا کعبه ی دلهاست خدا می داند

    دیدنش آرزوی ماست خدا می داند

وفایی (کلیک کنید)

2- آبان 1387 / ذیقعده 1429

تا به کی؟

غصه بسیار شده از تو دوا می خواهم

از عزای تو مماتم ز خدا می خواهم

یک شب جمعه مرا در حرمت راه بده

تا به کی ناله کنم کرببلا می خواهم؟

-----------------------------------------------

آبان 1387 / ذی القعده 1429

عاقبت

که شود زین همه دل سوخته هم صحبت من؟

تا کند کم ز عنایت، ماتم و محنت من

کربلا! آرزویت در دل من می ماند

عاقبت حسرت و افسوس شود قسمت من

-----------------------------------------------------

آبان 1387 / ذیقعده 1429