چه کنم مهدی جان؟

درد بی درمان خود را چه کنم مهدی جان؟

بغض این چشمان خود را چه کنم مهدی جان؟

 

غم هجر تو که درمان شدنی نیست عزیز!

نفس بی وجدان خود را چه کنم مهدی جان؟

 

این تو و این سخن سوخته ¹ و این دل من

حرف همراهان خود را چه کنم مهدی جان؟

 

ای گوشواره ام!

تا روز آخرم گله دارم ز دست تو

ای گوشواره ام! گله دارم ز دست تو

 

او می کِشد تو رهایم نمی کنی

ای هدیه ی پدرم گله دارم ز دست تو

 

-------------------------------------

دی 1389 / صفر 1432

باران

شکر ایزد را که بارانی شدیم این روزها

باز ثابت شد که ما را دوست می دارد خدا

 

این گناهانی که ما این لحظه ها داریم را

باز نادیده گرفت آن مهربان باوفا

 

حال ماییم و دوباره صحبت عصیان و اثم

حال ماییم و سخن از زشتی کردارها

 

--------------------------------------

دی 1389 / صفر 1432

وای بر من

امان از سرشلوغی وای بر من

امان از بی فروغی وای بر من

 

امان از اینکه دورم از تو و یار

عجب حرف دروغی وای بر من

 

-------------------------------

آذر1389

وادی محبت

در وادی محبت، حرفی به جز تعب نیست

این بار این سروده، از قلب با طرب نیست

 

دردی میان دل بود، گفتم بگویم آن را

اما نبود چاهی، این قصه پر عجب نیست

 

دردا سخن زیاد و، گوشی مباد حاضر

اینجا کسی به فکر، امرار روز و شب نیست

 

مشق نبرد

از همان کودکی ات مشق نبرد آموختی

اذن میدان که ندادت، مثل شمعی سوختی

 

بین نخلستان که دستانت ز تن افتاده بود

چشم مجروحت به سمت مهد اصغر دوختی

 

تا که تیری نا امیدت کرد از باز آمدن

بر زمین افتادی و جان را ز تن بفروختی

 

دوباره روضه...

 

« دوباره روضه‌ی تلخ اسارت زینب ¹ »

دوباره روضه‌ی سنگ و شکایت زینب

 

دوباره روضه‌ی شاهی به روی خاک و به خون

دوباره روضه‌ی گودال و قامت زینب²

 

----------------------------------------------

1-  دوباره روضه‌ی تلخ اسارت زینب

     مرور متن کتاب شرافت زینب

 

وحید قاسمی (رقیه خاتون)

 

2- آذر 1389 /  ذی الحجه 1431

بوریای پاره

رسید ماه محرم دلم دوباره گرفت

دلم ز دیدن آن بوریای پاره گرفت

 

به نام نامی دلبر دوباره شور تو را

شکسته قلب نحیفم به یک اشاره گرفت

 

-------------------------------------

آذر 1389 / ذی الحجه 1431

9 دی

دلم دوباره نفس تازه کرد آقا جان

ببین تفاوت احساس و عشق در انسان

 

چه شد به سینه ی هشتاد و هشت، خود دیدی

خودت بیاورش آن را به پهنه ی میزان

 

ستیز شمر و یزید زمان به عاشورا

مصاف لشکر میخانه با حسین زمان

 

واویلا

رسید نامه ی طوفان سرشت واویلا

خدا دوباره ز ماتم نوشت واویلا

 

صدای مرثیه ای از دلم به گوش آید

که شمر بر روی سینه نشست واویلا  ^1و2

 

-----------------------------------

1-  وَ الشِّمرُ جالسٌ عَلی صَدرِک: و شمر بر روی سینه ی تو نشست.

فرازی از زیارت ناحیه مقدسه

2-  آذر 1389 /  محرم الحرام 1432