شاعرانه

ما به جز این بارگاه مأمن دل نداریم

گر تو برانی بگو سر به کجا گذاریم

خانه دل روشن است ز نور گنبد تو

پادشه عالم است گدای مرقد تو

بال ملائک شده فرش ره زائرت

دل ز همه می برد بال و پر طائرت

سرور اهل کرم نام تو شد سیدی¹

این دل ما تشنه ی جام تو شد سیدی

مرقد تو قبله گاه بر همه ی عالم است

کعبه دگر منزوی گنبد تو خاتم است

شکر خدا که « رضی » لایق شعر تو شد

مثل همه زائران شامل مهر تو شد

-------------------------------------------------

1- اشاره به لقب حضرت عبدالعظیم (ع): سیدالکریم