شاعرانه

در رحمت ز روی لطف باز است ¹

دوباره آمدم بهر انابه

بگویم با خدایم این خطابه

دوباره بار جرم و روسیاهی

دوباره ناامید از من نگاهی

دوباره معصیت کردم خدایا!

خطا کردم، خطا من، بارالها! 

شدم شرمنده از عهدی که بستم

چراکه باز هم آن را شکستم

تو پوشاندی بدی از من چه بسیار ²

تو بخشیدی گناهان گنه کار

ندانستم ولی قدر عطایت ³

نفهمیدم چه دادی بر گدایت

خدا! این بار بهر گریه کردن

برای توبه کردن، مویه کردن

بخواهم این چنین حاجت ز عباس

بگویم درد خود با شور و احساس

اباالفضل ای علمدار دلاور!

حسین بن علی را یار و یاور

شفاعت کن خدا بخشد گناهم

کند ارباب من یک دم نگاهم ⁴

---------------------------------

1- محمدجواد محبت:

سحر آمد مؤذن بانگ برداشت

ز جا برخیز هنگام نماز است

ز هر گلدسته ای آواز برخاست

در رحمت به روی خلق باز است

2- دعای کمیل: اللَّهُمَّ مَوْلاَیَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ

3- سوره مبارکه سبأ؛ آیه 13: وَقَلِیلٌ مِّنْ عِبَادِیَ الشَّکُورُ - در میان بنده ‏های من بسیار کم هستند که اهل شکر باشند.

4- پاییز 1386

کلیپ صوتی | کلیپ اکولایزر | کلیپ تصویری