نیامد

دلا درمان درد ما نیامد

انیس و مونس جان ها نیامد

 

دلا دیدی که آخر سینه نالید

که تنها همدم دل ها نیامد؟

 

خدایا! آخر هفته شده باز

چرا آن سرو دل آرا نیامد؟

 

مثل حیدر

بر دلم جز عشق تو آقای من راهی ندارد

سینه ام از غصه ات می سوزد و آهی ندارد

گریه ام جاری برای این فراق چند ساله

این گدایت مثل حیدر بهر خود چاهی ندارد

-----------------------------------------------------

1388

نمی بینی؟

نمی بینی نهنگا خودکشی کردن ؟

نمی بینی که آدم ها پر از دردن؟

 

نمی بینی که طوفان بیقرار و سخت

به روی زندگی چشماشو آروم بست؟

 

نمی بینی دل دنیا پریشونه ؟

نمی بینی که بلبل روضه می خونه؟

 

تبار آدم

دوباره جمعه آمد و اسیر غصه و غمم

به یاد صاحب الزمان دچار رنج و ماتمم

 

شنیده ام ز عاشقان ضعیف و خسته گشته است

سوال دارم از خودم: من از تبار آدمم؟

 

ز بس گناه می کنم سرشک غصه اش روان

من ادعا نمی کنم که بهترین عالمم

 

نیامدی

این هفته هم گذشت آقا نیامدی ¹

عمرم به سر رسید اما نیامدی

 

پشتم شکست ز بار گناه خویش

می دانم از چه تو مولا نیامدی

 

جامانده بر جدار خون دلی

بر انتقام ز دشمن زهرا نیامدی

 

سلسله گیسو

ای گل فاطمه شرمنده ی رویت هستیم

جملگی مست ز صهبا و سبویت هستیم

 

« ما گدایان به در خانه ی شاه آمده ایم »

بهر یک گوشه نگه دست به سویت هستیم

 

سال ها در به در دشت و بیابان بلا

ما به دنبال تو و تربت کویت هستیم

 

مبدأ و مقصد

دلم از غصه ات یارا! کباب است

ببین حالم ز هجرانت خراب است

 

مرا در کوی خود جانا! بده راه

گرفتن دست تنها را ثواب است

 

الا ای صاحب و منجی عالم!

چرا بین من و رویت نقاب است؟

 

چه این دنیا، چه آن دنیا

بیا ای یوسف زهرا دمی بر من نظر بنما

بیا دیگر سحر گردان شب تاریک هجران را

الا ای صاحب عالم که دل در بند زلف توست!

« چه دشوار است پیمودن به هجران تو منزل ها » ¹

سحر، افطار، هر لحظه، به هر محدوده ای باشم

« ز داغت آن چنان گریم که ماند ناقه در گل ها »²

مطلع پنهان

دیگر بنما پیدا این مطلع پنهان را

بشنو سحری یکدم فریاد غریبان را

ای ماه شب یلدا! کافیست خسوف تو

دیگر سحری باید شام دل ویران را

« دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی »¹

این حرف قدیمی شد خواندیم ز بس آن را

افطار با تو

آقا چه خوش است با تو افطار کنیم

ذکر یا علی را با تو تکرار کنیم

آقا چه خوش است مانده ی افطارت

درمان و دوای دل بیمار کنیم

------------------------------------------

شهریور 1387 / رمضان 1429