آل یاسین

 

سلامِ ما به نامِت

به حکمتِ کلامِت

سلامِ ما به حمد و تسبیح و قیامت

 

بیا دلیلِ باران

طراوتِ بهاران

امیدِ آخرِ تمومِ روزگاران

 

ای آرزوی آسمونیا بیا

دلیلِ کلِ مهربونیا بیا

بی تو خزونیه تمومِ زندگی

بهار بشه همه خزونیا بیا

 

ای پسرِ فاطمه ما منتظرِ توییم

منتظرِ صبح ظهور و ظفرِ توییم

 

خدا کنه که برسه وقتِ ظهورت

شهید بشیم برای دولتِ ظهورت

 

تا که جون داریم، ما پای کاریم

عَلَمِ این عهدو زمین نمیذاریم

از نسلِ ظهور، با عشق و غرور

سربازان لشکر علمداریم

 

ای پسرِ فاطمه ما منتظرِ توییم

منتظرِ صبح ظهور و ظفرِ توییم

 

----------------------------------

بهمن 1402

 

موسیقی: عرفان یامولایی

نماهنگ: محمدنصر آزادانی

امور صوت: موسسه هنری نجوا

امور تصویر: موسسه راه آوینی

 

اجرای گروه سرود ری نوا

کلیپ | پخش در شبکه قرآن | صوت پسران | صوت دختران

 

هواتو کردم

شد اربعین و

راه افتادم تو این بیابونا پی تو

کاشکی بشم تو این سفر، مست می تو

پر می‌زنم تا که بشم پرنده‌ی تو

 

موکب به موکب

می‌چرخونم نگاهمو، شاید که امسال

با دیدن تو بگیرم، منم پر و بال

حال دل منم بشه، احسن الاحوال

 

میام به شوق اینکه تو رکاب تو، روز ظهورت

بشم شهید و برسم آقا به تو، روز ظهورت۲

 

کجایی تا من، دورت بگردم

بدجوری امسال، هواتو کردم

 

------------------------------

تهیه شده در استودیو نجوا

اربعین 1402

 

اجرای حاج مرتضی ترابی

صوت | کلیپ

روزی می آید

روزی می آید آنکه راه رحمة للعالمین راهش

روزی می آید آنکه شمشیر علی در دست خونخواهش...

 

ماه کامل من

خوش آمدی به جهان ای ستاره‌ی دل من

خوش آمدی نفسم! ای تو ماه کامل من

 

مرا امید تماشا همیشه در سر هست

« کرم نما و فرود آ » بیا به منزل من

 

خبر رسید که از ره رسیده فصل بهار

نگاه کردم و دیدم تویی مقابل من

 

آخرین امید

روزها ثانیه‌ها دقیقه‌ها ساعت‌ها

سپری میشن به شوقِ دیدن روی بهار

دلِ من منتظره دوباره بارون بزنه

دوباره گریه‌م گرفته؛ ابر مهربون ببار

کمی دیر است

نفس در سینه‌ام حبس و مرا بُغضی گلوگیر است

دلم از این بهارانِ بدونِ بودنت سیر است

 

جهان سربازِ ناچاری‌ست که در جنگِ شادابی

سرش بالاست اما از درون دل مُرده و پیر است

 

نمی‌آیی و ما سبحه به دستان یادمان رفته است

که در این داغ پای این دلِ غرقِ خطا گیر است

فصل بهار

 

فصل‌ها می‌رود از گردش دوران به گذار

پس کجا مانده در این دور خزان فصل بهار؟

 

نو به نو می‌شود این ثانیه‌ها داغ فراق

دم به دم می‌رود از سینه‌ی عشاق قرار

 

خبری نیست چرا زانکه خبرها همه اوست؟

ز چه رو پس ننشیند گل امید به بار؟

 

عقب گرد

رسید آخر روضه، دلم پر از درد است

هوای زندگی ام بی ظهور تو سرد است

 

بهار روضه به سر شد، نیامدی اما

رسید فصل خزان، برگ و بار من زرد است

 

دو ماه گریه برای نبودنت کردم

خوشم که دیده به عهد غمت جوانمرد است

اعتبار بودن

بهار بی تو مرا جز خزان ندارد رنگ ¹

بهار بی تو دروغ است و مملو از نیرنگ

 

دوباره جمعه به جمعه گذشتن ایام

و من که بی تو سپردم دلم به این آهنگ

 

بهار من! تو کجایی؟ چرا نمی آیی؟

بیا که بی تو به جان آمد این دلِ دل تنگ ²

 

برگرد

 

دلم گرفته ز اندوه بی امان، برگرد!

دلم شکسته ز آزار این و آن، برگرد!

 

وجود ماه تو از پشت ابر هم لطف است

به رنگ تیره ی شب های آسمان برگرد! ¹

 

غروب جمعه دوباره به یادت افتادم

ببین بهار مرا گشته چون خزان، برگرد!