تا به کی؟

غصه بسیار شده از تو دوا می خواهم

از عزای تو مماتم ز خدا می خواهم

یک شب جمعه مرا در حرمت راه بده

تا به کی ناله کنم کرببلا می خواهم؟

-----------------------------------------------

آبان 1387 / ذی القعده 1429

عاقبت

که شود زین همه دل سوخته هم صحبت من؟

تا کند کم ز عنایت، ماتم و محنت من

کربلا! آرزویت در دل من می ماند

عاقبت حسرت و افسوس شود قسمت من

-----------------------------------------------------

آبان 1387 / ذیقعده 1429

بیا تا برویم

آستان رو به روی ماست، بیا تا برویم

دل من غرق تمناست، بیا تا برویم

 

»هر که دارد هوس کرببلا بسم الله « ¹

منتظر حضرت زهراست، بیا تا برویم ²

 

----------------------------------------------

1- این شعر که در چاووش خوانی هاى کاروان هاى مسافر کربلا خوانده می‏شد، برگرفته از کلام امام حسین‏ علیه السلام هنگام خروج از مکه و ... (لینک مطلب)

 

2-  آبان 1387/ ذی القعده 1429

 

ناله کنم

آن قدر ناله کنم تا که به خوابم آید

یا به بیداری و بر بخت خرابم آید

یا اگر لایق این لطف نبودم ای کاش

بعد مردن به سر خاک و ترابم آید

----------------------------------------

آبان 1387

قبیله ی مرصاد

گفتا سخنی بگو که اذنت دادم

گفتم که برفته این مهم از یادم

 

گفتا که خرابی؛ نبود بعد تو کَس

گفتم که مخوان منحرف و شیّادم  

 

گفتا که نشانی از خود ابراز نما

گفتم که من از قبیله ی مرصادم  

 

محرم

سخن این مرتبه آغاز با تو

بده بالم پر پرواز با تو

 

تمام آسمان رنگین کمان است

میان سینه ها ماتم عیان است

 

شده آغاز هر مشقی به نامت

همه، از جمله شاهان هم غلامت

 

منم جوونم

بازم دلم گرفته، هوای گریه داره

میخواد برای ارباب، بارون بشه بباره

میخوام که با سرشکم، دریا برات بسازم

تموم زندگیمو، آقا به پات ببازم

« میون این همه نور، نور حسینو عشقه

شور میزنم به سینه، شور حسینو عشقه "

امشب

سخن آغاز می گردانم امشب

برایت روضه ها می خوانم امشب

سرودی از فضای بی کسی، غم

سخن از غصه های می رانم امشب

دوباره آمدم بهر انابه

قبولم کن خدا! مهمانم امشب

مرا چه غم

 

برای آن که خیالی گناه دارد، نه

برای من که گنه کارم و خطا کارم

 

تو برتری ز توهم، تو برتری ز خیال

تو برتری ز هر آنچه به چنته ام دارم

 

منی که در دم غفلت که نه، به هر وقتی

گناه کرده ام و بند قید تکرارم

 

چشم انتظار

دوست دارم قطره ای باشم ببارم بر رهت

یا که سنگی خرد و کوچک، زیر پایت، در رهت

گو کدامین راه را تو می نمایی انتخاب؟

تا شوم چشم انتظارت، همچو بادِ هر رهت

-----------------------------------------------------

1387