وارث مستضعفان

دوباره از تو سرودن قلم به دستم داد

و قاف قافیه ها عاقبت شکستم داد

 

دگر هوای دلم مبتلای آمدن است

و سهم روز و شبم ناله بر غمت زدن است

 

غم تو « سیصد و سیزده » نفر علمدار است

غم تو عادت ما بر نبودن یار است

چه کنم مهدی جان؟

درد بی درمان خود را چه کنم مهدی جان؟

بغض این چشمان خود را چه کنم مهدی جان؟

 

غم هجر تو که درمان شدنی نیست عزیز!

نفس بی وجدان خود را چه کنم مهدی جان؟

 

این تو و این سخن سوخته ¹ و این دل من

حرف همراهان خود را چه کنم مهدی جان؟

 

9 دی

دلم دوباره نفس تازه کرد آقا جان

ببین تفاوت احساس و عشق در انسان

 

چه شد به سینه ی هشتاد و هشت، خود دیدی

خودت بیاورش آن را به پهنه ی میزان

 

ستیز شمر و یزید زمان به عاشورا

مصاف لشکر میخانه با حسین زمان

 

صلح حدیبیه

مهدی! دگر بیا که دلم غصه دار شد

باری دگر دو چشم ترم گریه بار شد

 

پایان رسید صلح حدیبیه العجل!

قرآن دوباره بر روی نیزه سوار شد

 

آتش زدند بار دگر درب خانه را

سیلی دوباره بر روی مادر نثار شد

 

بشارت

با اینکه روسیاهیم، جنت مقام ما شد

از باده ی محبت، لبریز جام ما شد

 

از سوی من بشارت یاران آشنا را

شکر خدا و تبریک! مهدی امام ما شد

 

-----------------------------------

1388 / آغاز ولایت و امامت امام زمان (عج)

شب های جمعه

شب های جمعه قلب من، لبریز شوق انتظار

آقا! بیا که جمعه را با ما تو باشی سوگوار

 

از ماتم پیغمبر و داغ امام مجتبی

از غصه ی مولا رضا، گریان شوی و بیقرار

 

------------------------------------

بهمن 1388 /  صفر 1431  

فرسودگی ها

دلم دروازه ی آلودگی هاست

وجودم در پی بیهودگی هاست

 

اگر مولا نمی آید از این است

که قلبم در تب فرسودگی هاست

 

-------------------------------

1388

ادعا

خسته ام از دعایی که می کنید

دلگیرم از ادعایی که می کنید

 

در انتظار ظهور من فقط منم

کافیست خدا خدایی که می کنید

 

----------------------------

آبان 1388 / ذی الحجه 1430

این می کُشدم

اینجا کسی به یاد تو نیست، این می کشدم

قلبی در انجماد تو نیست، این می کشدم

 

فریاد ناله ای که شنیدی چه فایده

این ناله را مراد تو نیست، این می کشدم

 

-------------------------------------

آبان 1388 / ذی الحجه 1430

غروب جمعه

غروب جمعه آمد و شما هنوز غایبی

دوباره ای عزیز من! به شهر ما نیامدی

 

دوباره انتظار من برای جمعه ای دگر

خدا کند که گُل کنی، غنچه ی باغ احمدی

 

-----------------------------------------

آبان 1388 / ذی الحجه 1430