آغوش آب

شعری برای آیلان کردی

خوابش گرفته بود و به دریا پناه برد

با خود به خواب خاطره هایی سیاه برد

 

بی‌دردی

یمن در خشم می‌سوزد... .

چرا از سینه آهی برنمی‌خیزد؟

به جنگ ظالمان آیا سپاهی بر نمی‌خیزد؟

چرا سردرگریبانیم؟

آغوش خاک

دنیا! بیا همراه من پرواز را بنگر

بالم پر از تیر است؛ این اعجاز را بنگر

 

من کودکم! اما پُرم از زخم های پیر

در خون سرخم قصه ی این راز را بنگر

 

با گوش سر آهنگ بمب و تیر را بشنو

با چشم دل بی رحمی این ساز را بنگر

 

مسلمانان، مسلمانی از سر گیرید...

همین سال پیش بود؛ شهریورماه. ما مشهد بودیم.

داشتیم از حرم بر می گشتیم.

مردم جمع شده بودند.

گریه می کردند.

فریاد می زدند.

وامحمدا می گفتند....

ناگهان جگرم سوخت....

چشمم بارانی شد...

دستانم را مشت کردم.

فریاد زدم.

وامحمدا گفتم....

چیزهایی شنیده بودم؛ اما باورم نمیشد که این اتفاق رخ دهد...

صنعت مداحی

باسمه تعالی

صنعت مداحی از زمان امام صادق (ع) تبلور پیدا کرد. در واقع مدیحه خوانی و مرثیه از آغاز خلقت رواج داشته است. اولین مرثیه خوان نیز جبرئیل امین است آن زمانی که بر آدم (ع) روضه ای از مصیبت اباعبدالله الحسین (ع) را بازگو نمود. لکن نمود و نمایان شدن آن، از زمان رئیس مذهب جعفری، آن هم با برگزاری مراسمات خاص، واقع گشت.

در معنای لغوی، مداحی یعنی مدح کسی را گفتن. لکن در زمینه ی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) که خاصه امروز، مداحی به مدح این خانواده اطلاق می شود، ابواب گوناگونی را ایجاد کرده است. در واقع آن هدفی که از این کار، مد نظر اهل بیت (علیهم السلام) بود، بوجود آورنده ی این انواع بود. در جلسه ای که دعبل، شاعر اهل بیت (علیهم السلام) در حضور امام رضا (ع) در دربار مأمون (علیه العنه) مرثیه ای از مصائب وارده به اهل بیت (علیهم السلام) را می خواند، امام رضا (ع) بیتی به آن اضافه فرمود که مضمون آن بیان ظلمی که در آینده نیز توسط مأمون (علیه العنه) به ایشان می شود، بود.

منای آدمیت

 

خون می چکد ز دست حقوق بشر، چرا؟
داغی نشسته بار دگر بر جگر، چرا؟
 

آری شرف دوباره به تقصیر برده شد
برپا منای آدمیت، سر به سر، چرا؟
 

کوهی بنا ز کشته ی طفل و جوان و پیر
کز هر خطا و جرم و گنه بی خبر، چرا؟

غزه

ماجرای کربلا تکرار گشته یاحسین!

بار دیگر دیده ها خون بار گشته یاحسین!

آتش و خون غزه را در چنگ ماتم برده است

قلب ما آماده ی پیکار گشته یاحسین!

--------------------------------------------------

در ماجرای جنگ 22 روزه غزه -  1388