خدایا!

الهی صحبتی آغاز کردم

به نامت دفترم را باز کردم

 

پریدن ها به امداد تو ممکن

تلاطم ها به فریاد تو ممکن

 

ثمن بخشی گدای بی نوا را

جدایی افکنی اهل ولا را

 

سلسله گیسو

ای گل فاطمه شرمنده ی رویت هستیم

جملگی مست ز صهبا و سبویت هستیم

 

« ما گدایان به در خانه ی شاه آمده ایم »

بهر یک گوشه نگه دست به سویت هستیم

 

سال ها در به در دشت و بیابان بلا

ما به دنبال تو و تربت کویت هستیم

 

کوفه میا

 

مسلم میان کوفه، تنها و دیده گریان

در ذکر سجده گوید، کوفه میا حسین جان

 

اینجا برای زینب، سنگ است نقل مجلس

آقا حذر کن از این، مهمانی پریشان

 

بازار انس و الفت، خالی ز مشتری شد

اما شلوغ گشته، بازار نیزه داران

 

برخیز

برخیز به عشق شاه عالم، برخیز

ساکت منشین، بجوش هر دم، برخیز

گویی « خبر آمد خبری در راه است » ¹

از راه رسد ماه محرم، برخیز ²

----------------------------------------------

1- خبر آمد خبری در راه است

    سرخوش آن دل که از آن آگاه است

مرحوم محمدرضا آقاسی

2- آبان 1387 / ذی القعده 1429

غروب

 

 

 

آری غروب امروز قدری تیزتر بود

جام بلا و غصه ها سر ریزتر بود

 

خورشید روی نیزه و افلاک بر خاک

گویی که چشم آسمان ها نیز تر بود

 

این حُرم خورشید است یا گرمای آتش؟

انگار صبر خیمه ها لبریزتر بود

 

کعبه ی دل ها

عمری اندر همه دم با غم تو درگیرم

بر در خانه ات ای یار نگر زنجیرم

« کربلا کعبه ی دل هاست خدا می داند » ¹

گر بماند به دلم حسرت آن می میرم ²

-----------------------------------------------------

1- کربلا کعبه ی دلهاست خدا می داند

    دیدنش آرزوی ماست خدا می داند

وفایی (کلیک کنید)

2- آبان 1387 / ذیقعده 1429

تا به کی؟

غصه بسیار شده از تو دوا می خواهم

از عزای تو مماتم ز خدا می خواهم

یک شب جمعه مرا در حرمت راه بده

تا به کی ناله کنم کرببلا می خواهم؟

-----------------------------------------------

آبان 1387 / ذی القعده 1429

عاقبت

که شود زین همه دل سوخته هم صحبت من؟

تا کند کم ز عنایت، ماتم و محنت من

کربلا! آرزویت در دل من می ماند

عاقبت حسرت و افسوس شود قسمت من

-----------------------------------------------------

آبان 1387 / ذیقعده 1429

بیا تا برویم

آستان رو به روی ماست، بیا تا برویم

دل من غرق تمناست، بیا تا برویم

 

»هر که دارد هوس کرببلا بسم الله « ¹

منتظر حضرت زهراست، بیا تا برویم ²

 

----------------------------------------------

1- این شعر که در چاووش خوانی هاى کاروان هاى مسافر کربلا خوانده می‏شد، برگرفته از کلام امام حسین‏ علیه السلام هنگام خروج از مکه و ... (لینک مطلب)

 

2-  آبان 1387/ ذی القعده 1429

 

ناله کنم

آن قدر ناله کنم تا که به خوابم آید

یا به بیداری و بر بخت خرابم آید

یا اگر لایق این لطف نبودم ای کاش

بعد مردن به سر خاک و ترابم آید

----------------------------------------

آبان 1387