مجال خنده

دنیا مجال خنده ز آدم گرفته است

دل مدتی است گرد غم از غم گرفته است

 

حالا رسید کار به جایی که مدعی

دعوی سوز سینه ز ماتم گرفته است

 

باشد خدا میان من و طعنه ها حکم

زیرا بهانه هم نفس از دم گرفته است

 

----------------------------------------

مهر 1390

درد عاشقی

عجب حکایتی شده قصه ی آستان دوست

که هرچه می رسد به ما ز لطف دست های اوست

 

خدا عنایتی کند که دردها دوا شود

وگرنه درد عاشقی چه زود می رسد به پوست

 

---------------------------------------------

بهمن 1390

میزبانی

با نفس هایم برایت روضه خوانی می کنم

با دلم از مقدمت من میزبانی می کنم

 

هر نفس از عشق تو دم می زنم بی حد و مرز

بی تو این دنیا تمامی بوته های خار و هرز

 

مادرت زهرا وجودم، اقتدایم، حاصلم

اذن مادر گفتنم را هدیه دادی بر دلم ¹

 

قالوا بلی - سفر کربلا 4

از این حوالی بود جان را مبتلا کرد

با اشک چشمانش دلم را پر بلا کرد

 

آن شب میانه روضه ی هرساله، ارباب

امضا برایم این برات کربلا کرد

 

مدیون زهرایم که با این عشق دیرین

من را اسیر آیه ی " قالوا بلی " کرد ¹

 

درد بی دلی

دارد زمان رفتن تو می رسد علی

تو می روی و می شکند قلب من ولی

 

تو می روی و سهم من از رفتنت شود

خون جگر، دو دیده ی تر، درد بی دلی

 

-------------------------------------

مرداد 1390 /  رمضان 1432

گناه من

دلم گرفت و دوباره قلم زبانه گرفت

دوباره تیغ گلایه دم از زمانه گرفت

 

گناه من که نشستم میان فاصله چیست؟

دلم صداقت این عده را چو لانه گرفت

 

شکست نفخه ی صوری که جرأتم می داد

و استماع نوایی که ره به خانه گرفت

 

سحر نوزدهم

کاش با رفتن او جان ز تن ما می رفت

و روان ها به هوای او ز دنیا می رفت

 

سحر نوزدهم بود که از سمت زمین

نور از روی علی تا سوی بالا می رفت

 

حلقه ی در که دلش شور علی را می زد

خوب دانست که او به پیش زهرا می رفت

 

هیهات

 

قلم به دست من و روبروی من، هیهات

میان میکده جام و سبوی من، هیهات

 

در این هوای بهاری شکسته تر هم هست

صدا ز ناله و این های و هوی من؟ هیهات

 

من از تو و تو ز من ناله ها چرا کردیم؟

مگر به دست تو گیرد وضوی من؟ هیهات

 

جام بلا

آقا! برات کرببلایم عطا نما

در راه عشق جام بلایم عطا نما

 

آقا! عنایتی بنما و فدا شدن

در راه حفظ حکم ولایم عطا نما

 

-----------------------------

خرداد 1390

بلاد اسلام

دوباره حرف ظهورت میانمان گل کرد

دوباره دل هوس نغمه ای ز بلبل کرد

 

بیا که عاقبت اینجا بلاد اسلام است

بیا که پایه ی مستکبران تزلزل کرد

 

----------------------------------

خرداد 1390