بیقراری

 

آسمان تیره و تار است، چه ظلم روشنی

بشنوید این قصه را، این قصه ی بشنیدنی

 

قصه ی تاریکی هفت آسمان و عرش و فرش

قصه ای از آن چه روزی بوده در شب دیدنی

 

از عزای عالم معنا روایت می کنم

آن مصیبت که پس از وقت عظیمی ماندنی

 

به کام من عسل بذار (سفر کربلا 3)

میخوام بگم برای تو، از هستی رفته به باد

از اون کرامتی که شد، نصیب من خیلی زیاد

یادم میاد تو هیئتا، تو روضه ها، تو گریه ها

این حرفو می زدم به تو، خدا کنه یادت بیاد

قسم به جون کفترات، که باوفاتر از من اند

منو ببر به کربلا، که جون داره به لب میاد

افطار با تو

آقا چه خوش است با تو افطار کنیم

ذکر یا علی را با تو تکرار کنیم

آقا چه خوش است مانده ی افطارت

درمان و دوای دل بیمار کنیم

------------------------------------------

شهریور 1387 / رمضان 1429

می آید

هان مژده که یار خوش خبر می آید

آن صاحب غایب از نظر می آید

فالی زده ام که صبح این آدینه

آن یوسف گمگشته دگر می آید ^1و2

---------------------------------------------

1- یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور

    کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

حافظ

2- آبان 1387 / ذیقعده ی 1429

قبله ی دل ها - سفر کربلا 2

به سوی قبله ی دل ها روم خوش این اقبال

که قامتم ز غم و غصه گشته همچون دال

ز لحظه لحظه ی این حادثه همی شادم

امیر میکده! جانا! برس تو بر دادم

تمام همسفرانم چو مست میخانه

که آشنای تو با عالمی چو بیگانه ¹

چشم بیمار تو

 

 

 

می زنم پر سوی تو ای شاه بی همتا علی

قصد دارم تا سخن رانم ز عشقت یا علی

 

ای بلندای نگاهت آسمان را کرده مست

ای ز مه، مه روتر و زیباتر و والا علی

 

کهکشان ها وامدار چشم بیمار تواند

گفته در حقت خدا که « لا فتی الا علی » ¹

 

دیر شده - سفر کربلا 1

سخن از عشق همیشه زیباست

عاشقی کار دل بی پرواست

 

غصه ی عشق اگر در دل بود

دگرت غصه بگردد نابود

 

چون سخن از دل و دیوانگی است

نوکرت هستم و چاکر دربست

 

مدح حضرت عباس (ع) - بند پنجم

امروز سخن رنگ و لعابی دگرش هست

چون دل به سوی میکده عزم سفرش هست

دیگر ز سر عقل نراند سخنی او

دیوانه شده، رود به این سو و به آن سو

حرفش بشنو ببین چه گوید دل رسوا

شاید که تو هم رسی به این حاجت زیبا

امام عشق

 

 

 

سلام من به شه عالم، آن امام عشق

به آن که حق بسپرده به او زمام عشق

 

اپرچه روسیه و پر جرم و خطا هستم

جواب دل بده چون که بود سلام عشق

 

تویی امیر دل خسته و پریشانم

ز ابتدا شده ذکرم همین کلام عشق

 

مدح حضرت عباس (ع) - بند چهارم

من معتکفم معتکف خاک حریمت

من سائلم و گدای بی باک حریمت

 

من دل به هوای تو ز عالمی گسستم

بند دل خود به تار گیسوی تو بستم

 

تو شاه کرم سرور سینه ی حسینی

تو مهجه¹ ی قلب پادشاه عالمینی