مدح حضرت عباس (ع) - بند چهارم

من معتکفم معتکف خاک حریمت

من سائلم و گدای بی باک حریمت

 

من دل به هوای تو ز عالمی گسستم

بند دل خود به تار گیسوی تو بستم

 

تو شاه کرم سرور سینه ی حسینی

تو مهجه¹ ی قلب پادشاه عالمینی

 

سرور اهل کرم

ما به جز این بارگاه مأمن دل نداریم

گر تو برانی بگو سر به کجا گذاریم

خانه دل روشن است ز نور گنبد تو

پادشه عالم است گدای مرقد تو

بال ملائک شده فرش ره زائرت

دل ز همه می برد بال و پر طائرت

مایه ی افسوس

من اگر خاموشم، تو نباید که به فریاد آیی

من اگر مشکوکم، تو نباید که به بیداد آیی

من اگر مغمومم، تو چرا حق تسلی خواهی؟

من اگر مظلومم، تو چرا ظالم این درگاهی؟

مغمومم مکن

بارالها ای تو ستار العیوب!

ای همانکه هست غفار الذنوب!

ای امید ناامیدان ای خدا!

ای پناه بی پناهان ای خدا!

ای رحیم با صفا و با وفا!

لطف کن رحمی بر این بنده نما

بیرق عز و شرف

 

باری دلم از غصه ی یاران شده رنجور

خواهم سخنی گویم از آن جمال پر نور

 

آن چهره که خورشید غلام و دست بوسش

وان خرقه که انگار بود رخت عروجش

 

آن کس که بوَد زنده نه از حیث نظرها ¹

روی سوی خدا با دل خود کرد سفرها 

 

مدح حضرت عباس (ع) - بند سوم

آن شب دگر آقا نتوانست بماند

بر مصیبت برادرش روضه بخواند

او اشک همی ریخت برای غم عباس

آن کس که بشد مست ز صهبای گل یاس

فرمود دگر توان بر صبر ندارم

عباس گلم بود، گل باغ و بهارم 

مدح حضرت عباس (ع) - بند دوم

عباس یل ام بنین پشت و پناهم 

آن میر و سپهدار حرم و تکیه گاهم

آن بت شکن " باب حوائج " ¹ به دو عالم 

آن گل که شده مایه ی عز و افتخارم

آن ساقی عطشان که نخورد آب و بشد آب

ناگاه بگفتا یا اخا مرا تو دریاب

شمشیر زنان، ناله کنان، شدم به سویش

آن وقت بدیدم که شکسته بُد سبویش 

مدح حضرت عباس (ع) - بند اول

دوش از طلب عشق و محبت تو مولا

دستم به طلب بود سوی عالم بالا

دل خواست سخن از تو بگوید به دو عالم

بگرفت مدد از در انگشتر خاتم ¹

گفتم به سخن آمده ام بهر علمدار

آن ساقی بی دست تو، آن میر و سپهدار 

روزنه ی رحمت

درمانده ی عشقت شده ام مرا نگاهی
با این همه عشقم تو مرا باز نخواهی

از سوز و غم ناله ی من همه بنالند
لیک از غم مانده در دلم هیچ ندانند

اشکم ز غم دوری تو روان تر از رود
رسم معرفت میان ما بگو چنین بود؟

هر لحظه و هر کجا به یاد تو می افتم
می گریم از این غم که مگر تو را چه گفتم؟

نیمه شب

نیمه شب شد کار دل آغاز شد

دفتر اعمال من یک بار دیگر باز شد ¹

بر دلم بانگ "خدایا بازهم من آمدم"

با نوای توبه در وقت دعا هم ساز شد

صوتی از سمت عبادتگاه حق آید به گوش

بنده ات بار دگر آماده ی پرواز شد