باکیة العین که باشی
چشم دو عالم گریونه
ناحلة الجسم که باشی
ستاره هم نمازشو نشسته میخونه
بمیرم / برای نماز نشسته‌ت
بمیرم / برای چادر خاکیت
بمیرم / برای اشکای چشمت
بمیرم / برای دست شکسته‌ت
بمیرم / برای عصمت و پاکیت
بمیرم / برا کبودای چشمت
دنیا نباشی زندونِ عذابه
قلب حسین و حسن ببین کبابه
حال علی بدون تو خرابه / خرابه / خرابه
آن شب به خدا قسم که من هم مردم
در غسل تنت چه خون دل ها خوردم
تابوت تو را به دوش بردم اما
در اصل جنازه ی خودم را بردم
ای دل خوشی خونه‌ی حیدر
ای ماه شبای بی‌قراری
میشه مگه باورم که تنها
میخوای بری و تنهام بذاری
هوای قلب حیدرو، بری کی داره
بری میگن علی دیگه، بی کس و کاره
هوای خونه بعد تو، خزون‌ترین فصل روزگاره
نرو / عزیزدلم
بمون / همه زندگیم
که بی تو پر از، غمه زندگیم
