بلاد اسلام

دوباره حرف ظهورت میانمان گل کرد

دوباره دل هوس نغمه ای ز بلبل کرد

 

بیا که عاقبت اینجا بلاد اسلام است

بیا که پایه ی مستکبران تزلزل کرد

 

----------------------------------

خرداد 1390

نیمه ی خرداد

از فراق تو ز دل ناله و فریاد کشم

از غم هجر تو ای پیر حرم داد کشم

 

لایق درک حضورت نبدم زین ماتم

از همان کودکی ام داد ز بیداد کشم

 

حرمت مایه ی تسکین دلم بود ولی

تا ابد از غم تو ناله ی ناشاد کشم

 

9 دی

دلم دوباره نفس تازه کرد آقا جان

ببین تفاوت احساس و عشق در انسان

 

چه شد به سینه ی هشتاد و هشت، خود دیدی

خودت بیاورش آن را به پهنه ی میزان

 

ستیز شمر و یزید زمان به عاشورا

مصاف لشکر میخانه با حسین زمان

 

لایق حکم ولایت

 

 

روز ازل که چهره ات آقا! کشیده اند

این واژه را برای شما آفریده اند

 

این جمع را ببین که به امید یک نگاه

رو سوی شهر دیده تان پر کشیده اند

 

دستان پر ز حاجتمان را نظر کنید

این دست ها ز غیز شما دل بریده اند

 

فجر

فجر یعنی لاله ای آغشته به رنگ جنون

فجر یعنی پیرهن هایی که شد رنگین به خون

 

فجر یعنی آسمانی فارغ از ابر ستم

فجر یعنی بارش رحمت ز اول تا کنون

 

فجر یعنی یک هدف، یک مقتدا دنبال آن

مردمی دل خسته از نامهربانی درون

 

انتقام زهرا (س)

دلم میخواد دوباره وا بشه آسمونا

جور بشه بال پرواز به سمت کهکشونا

 

دلم میخواد که من هم راهی جبهه ها شم

مثل همه شهیدا برا حسین فدا شم

 

تو لحظه ی شهادت ذکر لبا حسین بود

آرزوی دلاشون بین الحرمین بود¹

 

بیرق عز و شرف

 

باری دلم از غصه ی یاران شده رنجور

خواهم سخنی گویم از آن جمال پر نور

 

آن چهره که خورشید غلام و دست بوسش

وان خرقه که انگار بود رخت عروجش

 

آن کس که بوَد زنده نه از حیث نظرها ¹

روی سوی خدا با دل خود کرد سفرها