ساقی! به دلم امشب از باده ی مستی ده
از هستی خود قدری پیمانه ی هستی ده
ساقی! من اگر مستم از باده گساری نیست
پاکم! نهراس از من، برخیز و دستی ده
------------------------------------------------------
1387
ساقی! به دلم امشب از باده ی مستی ده
از هستی خود قدری پیمانه ی هستی ده
ساقی! من اگر مستم از باده گساری نیست
پاکم! نهراس از من، برخیز و دستی ده
------------------------------------------------------
1387
تویی آن شاخه ی طوبای بهشت
که خدا بهر من آن را بسرشت
قاضی آمد بنویسد به تمنا نامم
گفت مجنون و همان را بنوشت
------------------------------------
1387
آقا چه خوش است با تو افطار کنیم
ذکر یا علی را با تو تکرار کنیم
آقا چه خوش است مانده ی افطارت
درمان و دوای دل بیمار کنیم
------------------------------------------
شهریور 1387 / رمضان 1429
هان مژده که یار خوش خبر می آید
آن صاحب غایب از نظر می آید
فالی زده ام که صبح این آدینه
آن یوسف گمگشته دگر می آید 1و2
---------------------------------------------
1- یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور
حافظ
2- آبان 1387 / ذیقعده ی 1429
شب میلاد شه و سرور کل کائنات
صاحب حلم و درایت سید حسن الصفات
همره جمع ملائک توی عاشق بفرست
به امید فرج فرزندش یک صلوات
----------------------------------------------
1388
خیالم گشت راحت، رفتم از یاد
هر آنچه داشتم هم رفته بر باد
قسم بر دوستی بر باوفایی
امان از بی وفایی، داد و بیداد
-----------------------------------
بهار 1387
امشب دوباره به نام نامی ارباب مست می شوم
امشب به کاسه ای از اشک، این می ناب مست می شوم
امشب از همان طریقی که واسطه اش یادم داده
با دست توسل به ساحت صاحب الابواب مست می شوم
---------------------------------------------------------------------
1386