شاعرانه

دل تنگ حرمم

راها بسته و من

می‌سوزم از بی تابی

کربلا که نرم

بیدارم همه شب

می‌میرم از بی‌خوابی

ای آقای کرم

دارم دق می‌کنم

میشه من رو دریابی

دردامون مگه کمه، دوا فقط حرمه

فکر کرب و بلا، همیشه تو سرمه

منو، بطلب، حرم دوباره نصیبم کن

بیا، بخرم، یه کم شبیه حبیبم کن

حسین مولانا

زنده موندم آقا

تا تو ماتم تو

جونم رو فدا کنم

باید موقع مرگ

تو ختمم واسه تو

روضه‌ت رو برپا کنم

باید که خودمو

مقبولِ نظرِ

حضرت زهرا کنم

مشکیه تن همه، فقط برای حسین

رو قبرم بزنید، منم گدای حسین

دلم، به غمت، خوشه که آبرو خریدی

اگر، چه بدم، ولی بدیهامو ندیدی

حسین مولانا

---------------

شهریور 1400

نام قطعه: دوا فقط حرمه

تهیه شده در استودیو نجوا

اجرای کربلایی میلاد فخرایی

صوت قطعه | کلیپ تصویری