شاعرانه

شده بی رمق چشم پر ابر من

به پایان رسیده دگر صبر من

مرا از درش رانده آقای من

شود همره این غصه تا قبر من ^1و2

-----------------------------

1-  ماجرای این شعر برمی گردد به داستان سفر به مشهد مقدس که البته موفق به رفتن نشدم و از ناراحتی این دوبیت عنایت شد.

2-  بهمن 1389