شاعرانه

جهان را با وجودش سر به سر پر کرده است از جود
همان نوری که تاریکی شود با بودنش نابود

همان عطری که در عالم نوید واژه‌ی مستی به بار آورد
همان هستی که با او هستی دنیا شده موجود

جوادی که به پایان برد هرچه یاوه گویی را به میلادش
عیان شد این چنین حق بودن هر وعده‌ی موعود

 

دعا را بعد از او در محضر سلطان امید استجابت هست
نه اینکه پیش از او لفظی به خواهش می شده مردود

به عرض حاجت هر عاشق دل خسته‌ای هستی روا مولا
که ما را یااباجعفر تویی حاجت تویی مقصد تویی مقصود

تمام حرف من این است مولای جوانان دوستت دارم
عزیزم! حرف این شعرِ شکسته دست و پا این بود


۲۶ اسفند ۹۷