شاعرانه

نشسته‌ام بنویسم سرود بر لب را

و با خبر کنمت چاره‌ی مصوب را

شبی اگر که بدون تواَم مقرر گشت

خدا کند که بمیرم نبینم آن شب را

اگر که ماندم و دیدم که بی تو شب آمد

بیا سحر بنگر حال نامرتب را

بیا و لحظه‌ی آخر ترحمی بنما

ببند چشم به شوقت ز خون لبالب را

نشسته‌ام بنویسم ز دوری‌ات اما

ز رنگ برده غمت جوهر مرکب را

خداش خیر دهد آن کسی که یادم داد

بدون عشق ننوشم شراب مذهب را

نماز من همه‌اش ذکر قامت یار است

گرفته عشق ز من خواب راحت شب را

--------------------------------------

مردادماه 94

اجرای همین غزل در شب های شعر امین، یا حضور استاد امیری اسفندقه: ببینید (کلیک کنید)