شاعرانه

مرا بدونِ تو شوقی به زنده ماندن نیست 
مرا خیالِ سرودِ فراق خواندن نیست 
 
برای عشقِ تو ناقابل است جانِ عزیز 
که باکم از به ره دوست جان فشاندن نیست 
 
ز گریه‌های سحرها و شامگاهانم 
مرا خیالِ غمت را به رخ کشاندن نیست 

 
گمان نمی‌کنم اینکه مرا نمی‌خواهی 
دلِ تو اهلِ دلی را زِ خویش راندن نیست 
 
یقین که عاقبتم در نبودنت غیر از  
وجودِ خسته به خاکِ سیه نشاندن نیست 
 
بدان که گرد و غبارِ فراق و دوری تو 
به سادگی زِ دلم قابلِ تکاندن نیست 
 
من و خیالِ به دیدارِ تو رسیدن؟ نه ... 
ولی نه اینکه نیازی به این رساندن نیست

--------------------------------------------

مرداد 94