شاعرانه

دل می برد ز دست دو عالم لوای تو

آقای من تمام دو عالم فدای تو

من از ازل گدای در خانه ی توام

چشمم همیشه بوده به فضل و عطای تو

یک جلوه ای نما و جهان را به هم بریز

هستی آسمان و زمین مبتلای تو

" ما را محبت پسر حیدر آرزوست " ¹

باشد تمام عالم و آدم گدای تو

ای آشنای لحظه ی دلتنگی ام حسین

بنما اشاره ای که شوم آشنای تو

بی تاب روضه ات شدم نور دیده چون

پیچیده در میان دل من صدای تو

بر درگه تو سجده ی عالم دمادم است

چون کعبه شعبه ای بود از کربلای تو

" دریا به چشم گریه کنان تو شبنم است " ²

جانم فدای وسعت بی انتهای تو

بر درگه تو نوکری ام فخر عالم است

باشد مدال خدمت من از برای تو ^3و4

--------------------------------------

1 و 2-  تضمین

3-  این شعر توسط استاد علی داوودی مورد نقد و تحسین قرار گرفته است.

4-  شهریور 1391 / شوال 1433