غروب

 

 

 

آری غروب امروز قدری تیزتر بود

جام بلا و غصه ها سر ریزتر بود

 

خورشید روی نیزه و افلاک بر خاک

گویی که چشم آسمان ها نیز تر بود

 

این حُرم خورشید است یا گرمای آتش؟

انگار صبر خیمه ها لبریزتر بود

 

کعبه ی دل ها

عمری اندر همه دم با غم تو درگیرم

بر در خانه ات ای یار نگر زنجیرم

« کربلا کعبه ی دل هاست خدا می داند » ¹

گر بماند به دلم حسرت آن می میرم ²

-----------------------------------------------------

1- کربلا کعبه ی دلهاست خدا می داند

    دیدنش آرزوی ماست خدا می داند

وفایی (کلیک کنید)

2- آبان 1387 / ذیقعده 1429

تا به کی؟

غصه بسیار شده از تو دوا می خواهم

از عزای تو مماتم ز خدا می خواهم

یک شب جمعه مرا در حرمت راه بده

تا به کی ناله کنم کرببلا می خواهم؟

-----------------------------------------------

آبان 1387 / ذی القعده 1429

عاقبت

که شود زین همه دل سوخته هم صحبت من؟

تا کند کم ز عنایت، ماتم و محنت من

کربلا! آرزویت در دل من می ماند

عاقبت حسرت و افسوس شود قسمت من

-----------------------------------------------------

آبان 1387 / ذیقعده 1429

بیا تا برویم

آستان رو به روی ماست، بیا تا برویم

دل من غرق تمناست، بیا تا برویم

 

»هر که دارد هوس کرببلا بسم الله « ¹

منتظر حضرت زهراست، بیا تا برویم ²

 

----------------------------------------------

1- این شعر که در چاووش خوانی هاى کاروان هاى مسافر کربلا خوانده می‏شد، برگرفته از کلام امام حسین‏ علیه السلام هنگام خروج از مکه و ... (لینک مطلب)

 

2-  آبان 1387/ ذی القعده 1429

 

محرم

سخن این مرتبه آغاز با تو

بده بالم پر پرواز با تو

 

تمام آسمان رنگین کمان است

میان سینه ها ماتم عیان است

 

شده آغاز هر مشقی به نامت

همه، از جمله شاهان هم غلامت

 

منم جوونم

بازم دلم گرفته، هوای گریه داره

میخواد برای ارباب، بارون بشه بباره

میخوام که با سرشکم، دریا برات بسازم

تموم زندگیمو، آقا به پات ببازم

« میون این همه نور، نور حسینو عشقه

شور میزنم به سینه، شور حسینو عشقه "

بیقراری

 

آسمان تیره و تار است، چه ظلم روشنی

بشنوید این قصه را، این قصه ی بشنیدنی

 

قصه ی تاریکی هفت آسمان و عرش و فرش

قصه ای از آن چه روزی بوده در شب دیدنی

 

از عزای عالم معنا روایت می کنم

آن مصیبت که پس از وقت عظیمی ماندنی

 

به کام من عسل بذار (سفر کربلا 3)

میخوام بگم برای تو، از هستی رفته به باد

از اون کرامتی که شد، نصیب من خیلی زیاد

یادم میاد تو هیئتا، تو روضه ها، تو گریه ها

این حرفو می زدم به تو، خدا کنه یادت بیاد

قسم به جون کفترات، که باوفاتر از من اند

منو ببر به کربلا، که جون داره به لب میاد

قبله ی دل ها - سفر کربلا 2

به سوی قبله ی دل ها روم خوش این اقبال

که قامتم ز غم و غصه گشته همچون دال

ز لحظه لحظه ی این حادثه همی شادم

امیر میکده! جانا! برس تو بر دادم

تمام همسفرانم چو مست میخانه

که آشنای تو با عالمی چو بیگانه ¹